Satranç ve Yapay Zeka Tartışmalarındaki Yeri

Abstract

1900'lerin ilk çeyreğinde mantıkçı pozitivistlerin fikirleri bilim, felsefe, müzik ve mimarlık gibi etkinliklerin dışında satrançta da yeni yaklaşımları doğurmuştur. Nimzovitzch ve Reti gibi ustalar, satrançta biçimselleştirilmiş kesin oyun stratejileri kurmaya çalışmışlardır. Bu çalışmalar, satranç için önemli olmasına rağmen, oyunun amacına yönelik sonlandırıcı bir çözüm elde edilemediği açıktır. Çünkü hamlelerin sadece içinde bulundukları varyantta değil de oyunun bütününde incelenmesiyle, kazanç veya kaybın doğrusal olmayan nedenselliğe bağlı olduğu söylenebilir. Bu bildiride satrancın başlangıç koşullarına duyarlılıkla bağlı bir oyun olduğu savunulacak ve başlangıç koşullarına duyarlılıkla bağlı oyunlarda, oyuncunun müzik, şiir, edebiyat, matematik gibi herhangi bir yeteneğinin oyundaki önemi tartışılacaktır.